టర్కీలో మసీదులుగా మారుతున్న చర్చీలు – టర్కీలోని చోరా ప్రాంతంలో ఐక్యరాజ్య సమితి వారసత్వ సంపదగా గుర్తించబడి, బైజాంటైన్ యుగానికి చెందిన పురాతన హోలీ సేవియర్ చర్చిని ఈ వారంలో ఆ దేశ అధ్యక్షుడు మరోసారి మసీదుగా మార్చి అధికారికంగా ప్రారంభించారు.
“బైబిల్” పేరును వాడుకుని చిక్కుల్లో పడ్డ నటి – ప్రముఖ బాలీవుడ్ నటి కరీనా కపూర్ తన గర్భ ధారణ సమయంలో తన సొంత అనుభవాలతో పాటు ప్రముఖ వైద్య నిపుణుల సలహాలు సూచనలతో కూడిన పుస్తకానికి “కరీనాకపూర్ ఖాన్—ప్రెగ్నెన్సీ బైబిల్” అనే పేరు పెట్టడం వివాదాస్పదమైంది. మధ్యప్రదేశ్ హైకోర్టు ఈ విషయమై ఆమెకు లీగల్ నోటీస్ పంపడం జరిగింది.
మనస్సాక్షి వల్లనే లోకంలో ఇంకా కాస్తయినా మానవత్వం బ్రతికి ఉంది. మనస్సాక్షి వల్లనే ప్రతీ మనిషికీ తప్పొప్పులు తెలుస్తాయి (రోమా 2.14,15). మనస్సాక్షి మనిషికి దేవుడిచ్చిన వరం. నైతికతకు మూలాధారమైన దేవుడు మనిషిని “తన పోలికలో” సృష్టించాడు కాబట్టే సహజంగా మనిషికి నైతిక స్పృహ అబ్బింది. ఆ నైతిక స్పృహను కలిగించే అంతర్గత సామర్థ్యమే “మనస్సాక్షి”.
నేడు క్రైస్తవంలో బాగా కొరవడింది అంటూ ఏదైనా ఉంది అంటే అది “దేవుని భయం” అని నిర్ద్వందంగా చెప్పవచ్చు. అన్యులైనా వాళ్ళ దేవుళ్ళకు భయపడుతున్నారు గానీ మనలో చాలా మందికి ఆ స్పృహ లేదు. సంఘారాధన జరుగుతున్నపుడు మోగే సెల్ ఫోన్స్, వాక్య పరిచర్య జరుగుతున్నపుడు పక్క వారితో మాట్లాడే తీరు, ఓ పక్క వాక్య ప్రబోధం జరుగుతుంటే స్టేజ్ మీద కూర్చున్న అయ్యవార్లు మాట్లాడుకుంటున్న తీరు, ప్రార్థన మధ్యలో వచ్చి కాఫీ తాగుతారా అని అడగడం, రాజకీయ నాయకులు రాగానే ప్రసంగం మధ్యలో ఆపేసి, లేచి నిలబడి వారికి పెద్ద పీట వేయడం, దేవుని మందిరంలోనే కీచులాడుకోవడం, పైగా దాన్ని యూట్యూబ్ లో పెట్టడం వంటివి చూస్తుంటే దైవ భయం మనకు బొత్తిగా లేదని ఇట్టే చెప్పేయ వచ్చు. “లోకులందరు యెహోవాయందు భయభక్తులు నిలుపవలెను. భూలోక నివాసులందరు ఆయనకు వెరవవలెను” (కీర్త.33:8) అని ఉంది. మన దేవుడి పట్ల మన వైఖరే ఇలా ఉంటే అన్యజనులు ఆయనకు ఎలా భయపడతారు?
మన దేశం మూఢ నమ్మకాలకు పెట్టింది పేరు. తుమ్మితే అనర్థం, నల్ల పిల్లి ఎదురైతే అనర్థం, నర దిష్టి అనర్థం, ఇంట గోళ్ళు కత్తిరిస్తే అనర్థం, నోట “చావు” అంటే అశుభం, మంగళవారం అశుభం, నల్లరంగు అశుభం, అమావాస్య అశుభం, వితంతువు ఎదురొస్తే అశుభం, బుధవారం ఆడపిల్ల పుడితే అరిష్టం, కాకి తల మీద తన్నితే అరిష్టం, బల్లి మీదపడితే అరిష్టం, ఇలా ఒకటేమిటి, అనేకమైన మూఢ నమ్మకాలు మన తెలుగు రాష్ట్రాల్లో రాజ్యమేలుతున్నాయి. ఈ మూఢ నమ్మకాల వల్లనే అనేక భయాల్లో మనవాళ్ళు కొట్టుమిట్టాడుతూ ఉంటారు. దుర్ముహూర్త భయం, వాస్తు భయం, దిష్టి భయం, జాతకాల భయం, చేత బడి భయం, క్షుద్ర పూజల భయం. అన్నింటికీ మించి మరణ భయం!
“కాసు” అంటే మూల భాషలో “లెప్టన్” అని ఉంది. నాటి రోమా సామ్రాజ్యంలో అతి తక్కువ విలువ ఉన్న నాణెం అది. మనకు పూర్వం కాసు అంటే దాదాపు అరపైసా. వాళ్ళకి ఆ నాడు కాసు అంటే దేనారంలో నూట ఇరవై ఎనిమిదో భాగం. దాదాపుగా విలువ లేని నాణెం. ఇలాంటి రెండు నాణేలను ఒక పేద వితంతువు కానుక పెట్టెలో వేయడం చూసిన ప్రభువు “ఈమె అందరికంటే ఎక్కువ వేసింది” అంటున్నాడు. అనేకమంది ధనవంతులు అప్పటికే పెద్ద మొత్తాలు కానుక పెట్టెలో వేస్తున్నారు (మార్కు 12.41). అది చూసినా ప్రభువు అతి తక్కువ ఇచ్చిన ఈ పేద మహిళను “ఎక్కువ ఇచ్చింది” అనడంలో అంతరార్థం ఏమిటి?
యోబుకు కష్టాలు ఒక్కసారిగా ఉప్పెనలా వచ్చి పడ్డాయి. ఆస్తి నష్టమే కాదు, ఆరోగ్యమూ ఆవిరైపోయింది. బిడ్డల్ని పోగొట్టుకున్న కడుపు కోత పిండేస్తోంది. ఆదరించాల్సిన స్నేహితులు అనరాని మాటలు అంటున్నారు. భార్య సహకారం అంతంత మాత్రమే. అంతటి భాగ్యవంతుడు, భక్తుడు ఒక్కసారిగా ఏకాకి అయిపోయాడు. దేవుడు కూడా వదిలేశాడా అనిపించే నిరాశ, నిస్పృహ ఆవహిస్తున్న పరిస్థితి. కానీ యోబులో ఆశ చావలేదు. అతనిలోని భక్తుడు ఇంకా బ్రతికే ఉన్నాడు. అతని విశ్వాసం అంతరించి పోలేదు. అతడు దేవుడ్ని అనుమానించ లేదు. “నా విమోచకుడు సజీవుడు” అంటున్నాడు. ఆయన్ని “నేను ఎరుగుదును” అంటున్నాడు. నా చర్మం చివికిపోయినా సరే, ఈ దేహంలోనే ఆయన్ను చూస్తాను. నా మట్టుకు నేనే చూస్తాను. నా దేవుడ్ని నా కన్నులారా చూస్తాను. నా రక్షకుడు వస్తాడు. నా పక్షాన నిలుస్తాడు —అంటున్నాడు యోబు (19.25-27).
తల్లిని ప్రేమించడం, గౌరవించడం ‘మదర్స్ డే’ కి పరిమితం కాకూడదు. ఆమె మన బ్రతుకంతటికీ తల్లి—చిన్నప్పుడు పెద్ద వాళ్ళమైనప్పుడు, మనకు పెళ్లి అయ్యాక పెళ్లి కాకమునుపు, ఆమె మనకు సాయం చేసేటప్పుడు, మన సాయం ఆమెకు అవసరం అయినప్పుడు—అమ్మ మనకు అమ్మే! దేవుడి తర్వాత—అమ్మ మనకంత విలువైనది, ఆమె ప్రేమ అంత పవిత్రమైనది, ఆమె అంత గౌరవం పొందతగింది.
సమరయ స్త్రీతో సంభాషణలో ప్రభువు చెప్పిన మాట ఇది. సమరయులు తెలియక ఆరాధిస్తారని, యూదులు తెలిసి ఆరాధిస్తారని చెప్పారాయన. అజ్ఞానం ఆరాధనకు గొడ్డలి పెట్టు. అది దేవుడ్ని అపార్థం చేసుకుంటుంది. ఆ అపార్థం దేవుడ్ని తప్పుగా ఊహించుకోవడానికి ఊతమిస్తుంది. అలా అజ్ఞానం ఆరాధనను పేలవంగా మార్చడమే గాక, దాన్ని పక్కదోవ పట్టించి చివరికి విగ్రహారాధనకు నడిపిస్తుంది. ఇదంతా తెలియకుండానే జరిగిపోతుంది. దేవుడ్ని తప్పుగా ఊహించుకోవడమే విగ్రహారాధనకు పునాది. అటు యూదుల చరిత్ర, ఇటు సమరయుల చరిత్ర ఈ సత్యానికి నిదర్శనంగా నిలుస్తున్నాయి.
“ఇంగితం” లేక “ఇంగిత జ్ఞానం” మనిషికి దేవుడిచ్చిన గొప్ప వరం. ఇంగ్లిష్ లో దీన్ని “కామన్ సెన్స్” అంటారు. ఇది మనుషులందరికీ అందుబాటులో ఉంటుంది గనుక దీన్ని అలా పిలిచారు. సృష్టిలో జంతువులకు లేని ఇంగిత జ్ఞానం మనిషికి దొరికింది. దేవుని పోలికలో పుట్టిన మనిషికి ఇది సహజంగానే అబ్బింది. ఇంగిత జ్ఞానం దేవుని పోలికలో అంతర్భాగం. అందుకే దేవుడు ఇంగిత జ్ఞానానికి వ్యతిరేకి కాదు.